Ιστορίες διαφθοράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις διαφθοράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ορισμένα παραδείγματα υποθέσεων διαφθοράς που αφορούσαν ευρωβουλευτές τα τελευταία 20 χρόνια περιλαμβάνουν:

Το 2011, η υπηρεσία καταπολέμησης της απάτης της ΕΕ (OLAF) ξεκίνησε έρευνα σχετικά με ισχυρισμούς περί απάτης και κακοδιαχείρισης που αφορούσαν τα έξοδα ταξιδιού και διαμονής του Κοινοβουλίου. Αρκετοί ευρωβουλευτές βρέθηκαν στη συνέχεια να έχουν δηλώσει υπερβολικές ή δόλιες δαπάνες και ορισμένοι μάλιστα καταδικάστηκαν σε φυλάκιση.

Το 2017, ένα μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Martins Maizitis, κατηγορήθηκε ότι δέχθηκε δωροδοκία ύψους 50.000 ευρώ από Λετονό επιχειρηματία με αντάλλαγμα την υποστήριξή του σε μια αίτηση χρηματοδότησης από την ΕΕ. Ο Maizitis καταδικάστηκε στη συνέχεια σε φυλάκιση.

Το 2018, η υπηρεσία καταπολέμησης της απάτης της ΕΕ (OLAF) ξεκίνησε έρευνα σχετικά με ισχυρισμούς για απάτη και κατάχρηση κονδυλίων της ΕΕ που αφορούσαν τις πολιτικές της ΕΕ για τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη. Στο σκάνδαλο εμπλέκονται αρκετοί ευρωβουλευτές, μεταξύ των οποίων πρώην ευρωβουλευτές και μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ).

Το 2019, ένα μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Janusz Korwin-Mikke, κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση και επίθεση από πολλές γυναίκες ευρωβουλευτές. Ο Korwin-Mikke τέθηκε στη συνέχεια σε διαθεσιμότητα από το Κοινοβούλιο.

Το 2020, ένα μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Ivan Vilibor Sincic, κατηγορήθηκε για απάτη και κατάχρηση εξουσίας σε σχέση με το έργο του ως μέλος του Κοινοβουλίου. Ο Σίντσιτς τέθηκε στη συνέχεια σε διαθεσιμότητα από το Κοινοβούλιο.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα υποθέσεων διαφθοράς που αφορούν ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ότι δεν είναι όλοι οι ευρωβουλευτές διεφθαρμένοι. Η ΕΕ έχει θεσπίσει μια σειρά μέτρων για να διασφαλίσει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία στο Κοινοβούλιο και είναι σημαντικό τα μέτρα αυτά να εφαρμόζονται σωστά για να διατηρηθεί η ακεραιότητα του θεσμού και η εμπιστοσύνη του κοινού στην ΕΕ.